Wat zegt de wet?
In sommige Europese landen legt de wet het gebruik van winterbanden niet op. Er worden enkel tips voor de verkeersveiligheid gegeven met betrekking tot het rijden bij temperaturen onder de 7°C en wanneer winterse omstandigheden overal voor beijzelde en besneeuwde wegen zorgen.
In Nederland en België is het monteren van winterbanden voor de sommige automobilisten een natuurlijke reflex. Bovendien herinneren de diensten voor verkeersveiligheid eraan dat winterbanden niet alleen in de sneeuw hun nut kunnen bewijzen.
Toch zijn er Europese landen waar het bij wet verboden is om zonder winterbanden de weg op te gaan. In bergachtige gebieden kom je wel eens borden tegen die het gebruik van winterbanden aanraden. Maar zulke borden zijn nog geen wettelijke verplichting.
Europese landen met hoge bergketens en in sommige regio's (of zelfs op hun hele grondgebied) strenge winters kondigen steeds vaker strenge wetgevingen op winterbanden af. Hiertoe behoren o.a. Italië, Duitsland, Scandinavië en Oostenrijk. Het is goed om weten dat dit soort wetgeving slechts wordt toegepast tijdens een bepaalde periode van het jaar, met een vastgelegde begin- en een einddatum.
Verder kunnen ook voor winterbanden de snelheidsbeperkingen van het ene land tot het andere variëren en naar gelang de periode van het jaar. Deze periodes kunnen zelf dan ook weer erg verschillen per land. In Nederland en België worden winterbanden in het algemeen vanaf begin oktober tot maart of april aanbevolen. En zijn sneeuwkettingen verboden om mee te rijden.
Winterbanden – een keuze van de chauffeur?
En zo komt het dat de meeste chauffeurs, hoewel het in hun specifieke regio misschien nooit sneeuwt, bij het naderen van de winter toch vanwege de dalende temperaturen hun banden wisselen. Want ook de elektronische veiligheidssystemen van de best uitgeruste wagens kunnen in de winter aan doeltreffendheid inboeten door ongeschikte banden. Winterbanden vergroten de verkeersveiligheid voor de bestuurder, zijn of haar gezin en de medeweggebruikers.
